iphone getürdüm, kaçaktır deyu almadılar - 2

(...)

Telefoncu diyorum cünkü kizmistim ve hala kizginim. Telefoncudaki "alman" kiz (yönerge neyse ona uygulamaya calisan, ötesinden anlamayan kisiler icin tarafimdan kullanilan sifat) alman pasaportumdaki "giris" mührünü göremedi ilk olarak. Gösterdik cok sükür! Akabinde ise bombayi patlatti: "Adres alayim!" Türkiye'de ikamet etmedigimi anlayinca da "O zaman sadece sizin adiniza aktivasyon yapabiliriz, baska kimse zinhar kullanamaz bu almayi." deyiverdi. "Ya siz ne diyorsunuz, madem bunlar vardi neden zamaninda uyarmiyorsunuz?" demeye kalmadan son bombayi da verdi elimize: "Size normal telefon hatti da veremeyiz. Mavi kartiniz olabilir ama sistem kabul etmiyor. Turistlere özel cift kavrulmus hattimiz var. Onu alabilir ve iki kati fiyatina konusabilirsiniz." Evet, pervasizca bunlari söyledi. Pek tabii ki hisimla terkettik tükkani.

Ne yapilmasi gerekiyorsa yapacaktik. Derhal ikinci bir vodafone bayiinde aldik solugu. Onca para ver, bin bir gümrük atlatip cihaz getir, calistirama. Can sikiciydi elbette. Yeni bayi daha bu toplara hic girmeden "Yapmiyoruz biz öyle seyler, ugrasamayiz." deyiverdi. Kaldik mi aktivasyonsuz! Inisiyatif alma vaktim gelmisti anlasilan. Hemen zihnime sarildim ve düsünmeye basladim. Ikametgah istiyorlarsa bulmali ve arkadasimi bu durumdan kurtarmaliydim. Iyi de nasil?

Ertesi gün solugu nüfüs müdürlügünde aldim. Kismi türk olarak bazi haklarim mahfuzdu cok sükür. Ikincil adres bilgilerimi sisteme kaydettirdim. Bunun icin ise ebeveynlerimin onayi gerekiyordu. Annem cok sükür yanimdaydi, islemleri hizla hallettik. Sonrasinda muhtara gittim bir kosu. Vatandasliktan cikmama ragmen bilgilerim hala sistemde oldugundan bir ikametgah sahibi olmam yaklasik 10 sn. sürdü. Bilgilerim sistemde diye sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim. O an icin daha mühim islerim vardi: arkadasim zor durumdaydi ve yardimim gerekiyordu. Böyle durumlarda düsüncesiz ve vurdumduymaz 10 insan gücünde olabiliyordum.

Gurur icerisinde elimdeki ikametgah ilmuhaberini "telefoncu kiza" uzattim. Kil kil evraga bakti. Alisilageldigi gibi evragin sol tarafinda degil, sag tarafinda yaziliydi bilgilerim; ikincil adres kisminda. Ben "Allah'im, ben artik bu dertlerin tiryakisi olmusum"a baglayayazdim ki; sisteme girdi bilgilerimi, imzalar atildi. Beni Türk Telekominikasyon Sistemi'nin devrelerine baglayan sözlesme tamamlanmisti. Gurur ve mutluluk icerisinde, üzerime kaydederek sorumluluk aldigimi da hatirlatarak, arkadasima telefonunu uzattim. Sevincimiz görülmeye degerdi. Bu kadar sevinmeme ragmen "telefoncu kizin" 5 tl vererek edindigim ikametgahin ve diger evraklarin aslini ic ettigi fark ettim. Hic zorlamadim sansimi.
Sira kendimle ilgilenmeye gelmisti. Bunca sikntiya ragmen islemleri hallettigi icin ufak da olsa minnettardim vodafone bayiine. "Telefoncu kiza" bir hat istedigimi söyledim. En türk vatandaslarina has olanindan... Ne de olsa ikametgahim  da vardi, mavi kartim da. Ama o yine direndi ve "olmaz" dedi. Sistemde kimlik bilgilerim görünmüyordu. Devlet mavi karta t.c. kimlik no'su yazmisti yazmasina ama sistem gicikti bana besbelli, bilgilerimi gizliyordu. Mernis'te vardi bilgilerim ama yüce sistem bir kez yok demisti. Olmazdi artik araya adam sokmadan...

[Amma mi uzattim! Biraz sabir lütfen. Acimayacak merak etmeyin. Serinin son yazisi yarin tüm berlinpostasi bayilerinde]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder