27 Ekim 1977

Stuttgart şehrini duyduğumuzda, aklımıza gelecek olan şeyler oldukça sınırlıdır. Çağrışımlar endüstri ve teknik dünyasından öteye gitmezler. 10 yıl önce bu kente ilk ayak bastığımda, benim için Mercedes'ten daha önce görülmesi gereken bir yer vardı Stammheim!

Stuttgart'ın kuzeyinde yer alan Stammheim semti sınırları içerisindeki bu yüksek güvenlikli cezaevinden 18 Ekim 1977 tarihinde üç tane tabut çıkar. Bu tabutlar Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF) üyelerinden Ensslin, Baader ve Raspe'ye aittir. 1977 yılında aldıkları müebbet hapis cezalarının 6 ayını henüz doldurmuş olan bu üç kişi, 18 Ekim 1977 sabahı hücrelerinde intihar etmiş olarak bulunur. Ensslin kablo ile kendini asarken, Baader ve Raspe kafalarına sıktıkları tek kurşun ile intihar eder. İntiharların sır perdesi hala aralanmamıştır. 27 Ekim´de bu üc kisinin cenazeleri Stuttgart´da topraga verilir.

Buraya kadar gelişen olayları Baader- Meinhof Komplexi (2010) filmini izleyenler bilir. Asıl değinmek istediğim konu ise intiharlardan sonra gelişir. Zamanin BW Eyalet başbakanı Filbinger sadece Ensslin'in Stuttgart'ta toprağa verilmesini ister. Zira diğer " teröristler" Berlin ve Frankfurt kökenlidirler ve kendi şehirlerinde gömülmelidirler. Dönemin Stuttgart Belediye Başkanı Manfred Rommel ise aynı fikirde değildir. Cenazelerin Stuttgart'da toprağa verilmelerine izin verirken, bana göre dünya barış literatürüne geçmesi gereken şu sözü söyler: "Ölüm ile beraber bütün düşmanlık bitmelidir. - Mit dem Tod soll alle Feindschaft beenden".

Tam 35 yıldır, savaş sonrası Almanya tarihinin en kanlı yıllarından sorumlu tutulan üç kişi Dornhalde Mezarlığı'nda uyumaktadırlar.

35 Yıl önce dün Enssin, Baader ve Raspe'yi toprağa veren mezarlık görevlisi bugün 83 yaşinda. "Teröristlerin mezarları nerede?" sorusuna verdiği cevap ise bana göre 200 yıl geçse dahi tüm dünyaya örnek teşkil edecek bir söz:

"Burada teröristler yok, sadece ölüler var - Terroristen gibt es hier nicht, nur Tote."